رابطه قوس طولی کف پا با برخی شاخص های حرکتی منتخب کودکان ۱۱ تا ۱۴ ساله

مقدمه: هر گونه تغییر در ساختار آناتومیکی پا و موقعیت قرارگیری آن در پایین ترین بخش زنجیره حرکتی اندام تحتانی و سطح اتکای به نسبت کوچک آن، اجرای مهارت های حرکتی را تحت تأثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی، رابطه تغییرات قوس طولی کف پا با برخی شاخص های حرکتی کودکان 11 تا 14 ساله انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است که به این منظور 211 دانش آموز دوره راهنمایی به صورت تصادفی انتخاب شدند و با توجه به میزان افت استخوان ناوی در سه گروه کف پای صاف (58 نفر)، طبیعی (106 نفر) و گود (47 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری شامل جعبه آینه، ثبت نقش کف پا روی زمین و اندازه گیری افت استخوان ناوی برای بررسی میزان قوس طولی کف پا و پارامترهای حرکتی با آزمون های استاندارد بود. داده ها به وسیله روش های آماری ضریب همبستگی رتبه ای spearman، تحلیل تشخیص، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی bonferroni در نرم افزار15 spss و سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که به غیر از تعادل ارتباط معنی داری بین هیچ کدام از پارامترهای توانایی های حرکتی با ناهنجاری های کف پای صاف و گود وجود ندارد. همچنین تفاوت معنی داری بین گروه ها در توانایی های حرکتی به غیر از تعادل یافت نشد. بحث: می توان گفت که رابطه معنی داری بین توانایی ها و مهارت های حرکتی مورد بررسی در این تحقیق (به غیر از تعادل) با میزان قوس طولی کف پا وجود ندارد.